- زرق سجاده (زَ سَجْ جا دَ / دِ)
که عبادت از روی ریا و مکر کند. که به ریا و دروغ سجاده اندازد و نماز گزارد. ریاکار. زرق ساز:
که ای زرق سجادۀ دلق پوش
سیه کار دنیاخر و دین فروش.
سعدی (بوستان).
رجوع به زرق و دیگر ترکیبهای آن شود
که ای زرق سجادۀ دلق پوش
سیه کار دنیاخر و دین فروش.
سعدی (بوستان).
رجوع به زرق و دیگر ترکیبهای آن شود